De Uefa maakt meer kapot dan je lief is. Twee maanden lang lopen voetballers verhuiswagens te bestellen en weer af te zeggen. Hun kinderen hebben in juli en augustus al twaalf keer huilend afscheid genomen van vriendjes en vriendinnetjes, want papa gaat nu toch écht ergens in Europa voetballen. Zaakwaarnemers strooien met namen van clubs, als Zwarte Piet pepernoten in de tijd dat dat nog geen racistische handeling was. De voetbalwereld houdt vanaf 1 juli de adem in, om te zien wanneer de transfermallemolen met de eerste verkopen een zwieper krijgt. Om pas op uiterlijk 2 september te kijken wie waar terecht is gekomen en waarom.
Maar Ajax toont elk seizoen dat een transfer window van twee maanden volkomen absurd is. Directeur Voetbalzaken Marc Overmars liet weer zien dat gezond aankoopbeleid makkelijk in één dag te doen is. Toen Christian Poulsen, Siem de Jong en Daley Blind al weg waren, liet Kenneth Vermeer ineens weten al op 28-jarige leeftijd te willen afbouwen. De sympathieke Amsterdammer koos voor een Rotterdamse club en dat ligt dan vaak aan beide kanten ietwat gevoelig, laat ik het voorzichtig uitdrukken. Maar het is hem gegund eindelijk weer ergens een basisplaats te hebben en waarom dan niet op een wat lager niveau aan de Maas?
Mede dankzij Vermeer mochten we vier keer achter elkaar die Schaal omhoog houden, dus veel succes. Met de nieuwe reservekeeper Boer kunnen we in de beker ook ver komen. In ieder geval al tot in de Watergraafsmeer.
Dat worden trouwens straks kippenvelmomentjes, als Vermeer op stormachtige trainingsmiddagen zijn heldenverhalen in een doodstille Feyenoordkleedkamer gaat vertellen. Buiten slaat de herfstregen tegen de ramen, binnen zit Jordy Clasie met open mond bij oom Kenneth op schoot en hoort hoe dat in zijn werk gaat, kampioen worden. Als hij later groot is wil hij dat ook. Oom Kenneth zegt dan natuurlijk oogverblindend wit lachend dat dat best mogelijk is. Als Jordy heel goed zijn best doet, zijn korstjes opeet en hard traint, dat dan heel misschien die meneren uit Amsterdam komen vragen of hij ook in de ArenA komt voetballen. Maar als hij wel zijn korstjes opeet maar niet hard traint, dat hij dan voor straf in Rotterdam moet blijven en altijd naar een kampioenschap zal kunnen fluiten. Jordy knikt dromerig.
Net als ondergetekende overigens, want ik dwaal af. Ik zat te vertellen dat.
Lees verder op: Ron Schiltmans.nl