Iedere week schrijft een speler of speelster van Ajax een column voor de Ajax Nieuwsbrief. De internationals Jasper Cillessen, Daley Blind, Daphne Koster en Claudia van den Heiligenberg wisselen elkaar telkens af. Deze week is het de beurt aan Daley Blind.
Ik baal als een stekker dat ik aanstaande zondag niet speel tegen ADO Den Haag. Dat kwam wel als een klap, al deed ik het natuurlijk helemaal zelf. Op het moment dat ik bepaalde niet met hem mee te lopen, moest ik een tackle maken. Ik ben namelijk niet snel genoeg om Ibarra bij te houden. Ik maakte een verkeerde keuze door een tackle te maken om een counter te voorkomen. Ik had hem moeten laten lopen of met hem mee moeten rennen. Maar dat deed ik dus niet. Achteraf gezien had die tackle niet gehoeven. Dat was een duur leermoment. In de wedstrijd had ik nog wel een baalmomentje, net als in de rust. Daarna ging de knop om en moesten we proberen de wedstrijd tot een goed einde te brengen.
Gevolg van die actie is dat ik zondag ben geschorst en dat ik dus vanaf de tribune moet toekijken. Ik zit daar niet alleen. Het is wel bijzonder dat ik met Ricardo van Rhijn, Siem de Jong en misschien zelfs Niklas Moisander vanaf de tribune toekijk. Ik hoop dat Niklas het nog wel redt om te kunnen spelen, maar zo niet dan zal het een rare bedoening zijn. Het is nog niet gebeurd dat zo’n vaste kern van de groep op de tribune zit in zo’n wedstrijd. De spanning bij mijzelf als ik niet speel is groter dan als ik wel meespeel. Ik ben iemand die enorm meeleeft. Maar ik heb vertrouwen in het team en ik denk dat het wel goed komt.
Omdat Ajax – ADO en psv – feyenoord nu gelijktijdig worden gespeeld, zal ik veel op mijn telefoon kijken hoe het in Eindhoven gaat. Ik wil wel up-to-date blijven. Als je zelf speelt, ben je daar helemaal niet mee bezig, maar nu ik toch op de tribune zit en weet dat het daar vanaf hangt, houd ik dat wel in de gaten.
De afgelopen tijd hebben jullie mij veel in de bladen gezien. Ik vind het wel een eer, want het is een teken dat ze graag met je willen praten en dat je goed bezig bent. Maar het is niet zo dat ik er graag in sta, zeker niet op een voorpagina. Ik acteer liever op de achtergrond. Interviews geven hoort er bij, maar als ik zou mogen kiezen zou ik ze niet geven. Deze weken waren er meer interview-aanvragen dan anders. Ik praat wel makkelijk, maar ik zeg eigenlijk heel weinig. In het begin van mijn carrière vond ik interviews geven heel spannend en zei ik ook weleens de verkeerde dingen. Niet totaal verkeerd, maar bij het tegenlezen voor publicatie deed mijn vader dan wel eens kleine aanpassingen. De laatste tijd lees ik zelf mijn interviews na. Want het kan er zwart-op-wit wel eens anders uitzien dan hoe ik het heb bedoeld. Maar het is nauwelijks aan de orde.
Ik denk dat de media tegenwoordig anders met mij omgaan dan vroeger. Ze hebben zich niet ingehouden toen het minder ging met mij bij Ajax. Dat heeft nu een heel andere wending genomen. Ik moet ze eigenlijk dankbaar zijn dat ze toen zo kritisch waren, want mede daardoor ben ik mentaal sterker geworden. Het hoort bij de voetballerij, maar het zijn geen leuke dingen. De media hebben me misschien geholpen bij mijn ontwikkeling.
Terug naar het voetbal. Ik hoop dat we zo snel mogelijk kampioen zijn met goed voetbal. Ik hoop zondag op een mooie uitslag. Ook al speel ik zelf niet, ik teken ervoor dat we dit weekeinde kampioen worden.
Tekst: Ajax.nl
