Soms zou ik willen dat ik Telstar-supporter was. Gewoon, lekker kneuterig. Seizoenkaartje 115 euro. Stadionnetje om de hoek. Vrijdagavond: Veendam-thuis. Je trekt je jas aan, kuiert een kwartier voor de aftrap de voordeur uit, vijf minuten voor aanvang zit je op je stoel. Om je heen ken je iedereen. Dezelfde ouwe koppen, dezelfde ouwe moppen.
Duizend toeschouwers, elke keer dezelfde. Ongelooflijk slecht voetbal, maar je weet niet beter en verwacht ook niets anders, want er is geen geld en er is geen verwachtingspatroon. Je bent een Witte Leeuw – en dan is dat nu eenmaal zo. Winnen is mooi, verliezen is jammer. Meer niet. Promoveren? Whahahaha, nee joh, de club zou zich te pletter schrikken, met dat sportpark dat van rottigheid in elkaar pleurt. Nee, laat Telstar nou maar gewoon lekker ballen tegen Haarlem en TOP Oss en Go Ahead Eagles.
Na afloop een kopstootje in de supporterskroeg. Bitterballetje erbij. Beetje lullen over de goeie ouwe tijd en dat het allemaal niks meer is – en dan lekker weer naar huis. Naar het vrouwtje “Hoe was het bij Telstar?” “Mwah.” “Gewonnen?” “Nah.” “Ach, volgende keer beter. Ga maar lekker zitten, zal ik een biertje voor je halen?”
Maar helaas, ik ben geen Telstar-supporter. Bij de club waar…Lees hier verder…