Volgens mijn kinderen heb ik geen verstand van auto’s. Zo scheen ik afgelopen week regelmatig naar een verkeerd exemplaar mijn middelvinger op te steken. „Nee papa, dat is geen Suzuki Swift, dat is een Fiat Uno!”, sprak mijn zoon streng.
„Maar hij is wel zwart”, verdedigde ik me, „en het is een schande om na Koninginnedag nog in kleine zwarte autootjes rond te rijden”. Nu steek ik mijn middelvinger op naar alle kleine zwarte autootjes. Ongeacht het merk. Klemrijden, hinderen, bumperkleven, toeteren, schelden! Ze zullen het leren.
Zo is het ook dom dat sommige mensen met de naam Tates nog op het internet te vinden zijn. Zoiets kan je toch laten verwijderen? Hoe je dat doet? Nina Brink schijnt daar heel veel van te weten. Zij is bezig haar naam te ontgooglen. Alle negatieve zaken probeert ze van het net te verwijderen. Die is dus nog wel even bezig.
Maar terug naar Tates. Iedereen met die naam krijgt van mij haatmailtjes of ik scheld ze door de telefoon helemaal kapot. Waarom? Daarom! Hadden ze zo maar niet moeten heten.
Wat een onzin dat de hoofdredacteur van het AD zijn excuses aan een meneer Tates heeft aangeboden omdat ze ten onrechte zijn foto op de voorpagina hadden geplaatst. De man had met de aanslag in Apeldoorn namelijk niks te maken. Hoezo niks? Hij heet toch Tates? Nou dan. Dan hebben we recht om te weten hoe hij er uit ziet. Ook goed dat nu iedereen die een keer in de omgeving van Karst kan zijn geweest is ondervraagd.
„U kende Karst?”
„Nou, ik bracht de krant rond in het dorp waar een zus van hem woonde en er is dus een kans dat ik door de straat van die zus fietste op het moment dat ze hem aan de telefoon had of een mailtje stuurde!”
„Dan kent u hem dus goed. Misschien wel het beste van iedereen. Niemand kende hem echt, dus denk ik dat u met afstand het dichtst bij hem staat”.
Persoonlijk ben ik heel blij dat er toch nog even een stiekeme foto van Karst zijn begrafenis is getoond. We hebben recht op een met een mand zeulende familie. De vrije pers! Je mag alles fotograferen. Wat ik dacht toen ik de foto zag? Iets met een Suzuki die de fotograaf van achter zou treffen.
Van Basten
Trouwens, alles wat Van Basten heet moet voorlopig ook uitkijken. Mensen met die naam zijn verantwoordelijk voor het feit dat mijn Amsterdamse voetbalclubje geen voorronde Champions League speelt en als mijn Amsterdamse voetbalclubje geen voorronde Champions League speelt dan is mijn leven zinloos. Totaal zinloos zelfs. Hoe je Van Bastens uitscheldt? Gewoon een capuchon op zodat je lekker onherkenbaar bent en dan mateloos tekeer gaan. Tip: zet voor elk woord het begrip kanker. Dus kankertrainer, kankerclub, kankerspits, kankerkeeper, kankerarena, enzovoort. Het lucht zo op.
Heb me aan die Marco van Basten zelf ook verschrikkelijk geërgerd. Een man die tijdens een persconferentie in beschaafd Nederlands uitlegt dat het zijn schuld is, dat het hem domweg niet gelukt is en dat het komend seizoen ook niet zou gaan lukken. En dat hij daarom met het klusje stopt.
Dat is toch geen voetbaltrainer? Ik wil een echte coach, een snuivende, schreeuwende neanderthaler, die alle schuld altijd bij de anderen legt. Bij de scheids, bij de grens, bij het bestuur, bij de tegenstander en vooral bij de pers. Zoals ik ook wil dat de schreeuwtrainer er na zijn ontslag minimaal een paar miljoen uitsleept.
Maar met een geciviliseerde man als Marco van Basten, die op bescheiden wijze een schone handdoek in de ring gooit en heel devoot het boetekleed aantrekt, daar kan je geen kampioen mee worden. Die is veel te beschaafd voor dit voetbalwereldje.
Maar toch: Een man die openlijk durft toe te geven dat er iets in zijn leven niet gelukt is en die daar de consequenties uit trekt, blijft mijn grote held. Voor mij geen barstje in het heiligenbeeld van San Marco!
Youp van ’t Hek
NRC.nl
