Vorige week mochten we smullen van prachtig mooie beelden van oude Klassiekerdoelpunten op ’s lands nieuwe voetbalzender. Technisch hoogstaande goals, vooral van Ajax. Daar kwamen op donderdag de resultaten in de Uefacup nog eens overheen en de kaarten leken bij voorbaat geschud. Het deed de angstige Feyenoordaanhang stilletjes hopen dat de schade zondag binnen de perken zou blijven en ons Ajacieden overmoedig roepen dat we bij een 0-5 alweer op kop zouden kunnen komen. Helaas maakte de Klutsklassieker nog eens pijnlijk duidelijk dat we technisch en tactisch niet meer kunnen tippen aan vroeger. De bal kreeg zo vaak een lel van strafschopgebied naar strafschopgebied, dat het leek alsof we naar een tenniswedstrijd zaten te kijken. De gemiddelde cameraman jaagt er volgens mij tegenwoordig een heel blik smeerolie in een weekend doorheen, zo vaak moet die camera heen en weer. Dan mogen Jan van Halst en Keje Molenaar in de studio wel blij roepen dat het spannend was, maar als je de emotie en lawaai van de Kuip eraf schept, blijft er niet veel meer van over. Zonder geluid was het een armzalig potje ziekenfondsvoetbal, dat zeer deed aan de ogen. En het maakte opnieuw duidelijk hoezeer Ajax behoefte heeft aan een grote meneer op het middenveld.
Juist door het technisch en tactische onvermogen aan beide kanten ontstonden er hachelijke situaties, die normaal gesproken nooit zouden ontstaan. De enige geslaagde driehoekjes lagen in de kofferbak op de parkeerplaats. Ook het onder druk proberen aannemen van een bal is een dagtaak geworden. Zelden ligt een bal meteen goed om hem gelijk door te kunnen spelen, of om er zelf wat nuttigs mee te doen. Daardoor loopt menig aanval ook meteen weer spaak en hoor ik telkens opnieuw een diepe zucht vanuit Barcelona. Het gelijk van Johan Cruijff doet pijn. Kijk, types als Lucius of Hofland kunnen we het niet kwalijk nemen dat ze die bal snoeihard naar voren rossen. Als ze het al ooit konden, hebben ze het voetballen in Eindhoven definitief afgeleerd. Daar waar alleen het resultaat heilig is. Hofland had daarom ook gewoon lekker in Duitsland moeten blijven. Daar valt het minder op. Wel mooi was het om te zien dat…
Lees verder op: ronschiltmans.nl
