Soms is de werkelijkheid mooier dan je stoutste dromen. Het afgelopen weekend was zo’n moment. Een aandoenlijke nederlaag voor PSV, een teruggekeerde Godenzoon en een makkelijke overwinning in de Klassieker met een échte Nummer 10 die ook nog eens 3 keer scoorde! Sinds begin deze week siert een nieuwe foto de achtergrond van mijn computer: Een uitgelaten Davids die zijn aanstormende aanvoerder Wesley Sneijder opvangt en in de armen sluit. Een unieke opname van een tafereel dat eind vorig jaar nog ondenkbaar leek. Over Davids werd niet meer gesproken en Sneijder had in Nijmegen net een publieke uitbrander van Ten Cate gehad. Ik zag mijn grote wens, om Wesley ooit nog eens als aanvoerder van Ajax mee te maken, al in rook opgaan. Hoe hard kan het gaan in de voetballerij. Slechts 2 speelrondes geleden was PSV nog onbereikbaar op 11 punten. En nu? Zondagavond leek me daarom een mooi moment om de stemming in het “andere kamp” eens te peilen.
Slechte timing. Even niet lastig vallen. Ligt erg gevoelig op dit moment. Laat ons maar even. Dat waren niet de letterlijke reacties van enkele PSV-ers op hun forum, maar dat las ik tussen de regels door. Is ook wel een beetje te begrijpen. Je verzint al maandenlang de flauwste grapjes over je aanstaande landskampioenschap en vervolgens zie je in 2007 de voorsprong slinken als Fontein’s ijsjes in de zon. Dan zit je niet op een Ajacied te wachten die op je forum een beetje bijdehand komt doen en wat zout in je verse wonden strooit. Hoe lovend mijn teksten ook waren. Op zo’n moment wil je de smart delen met je soortgenoten en niet met een “Neus”. Maar PSV wordt gewoon kampioen, beste Eindhovenaren met de korte lontjes. Vraag me niet hoe, maar ze worden het wél. En als ze het niet worden: nog beter.
Lees verder op: http://schiltmans.de
