Sinds Wesley Sneijder vorig jaar bij Ajax vertrok, heb ik een abonnementje op Sport1. Ik wilde met eigen ogen zien hoe de kleine grote man Madrid aan zijn voeten zou krijgen. Maar helaas begonnen toen net de problemen met de uitzendrechten van de Spaanse Primera Division en heb ik van zijn vliegende start nooit live getuige kunnen zijn. Ik overwoog heel even om Sport1 alsnog voor de rechter te dagen, want de Duitse Bundesliga is vaak nog erger dan het tweede van Ajax op het Amsterdam Tournament. Maar hopelijk doet Sport1 gewoon nog een beetje zijn best deze week, want nu ook Rafael van der Vaart in het smetteloze wit acteert, wil ik er elke minuut live bij zijn.
Maandagavond mocht ik me op dezelfde sportzender verbazen over de adembenemende balsnelheid van Manchester United. En het was nog niet eens in goede doen! Er wordt daar zo hard ingepasst, dat bij een gemiddelde voetballer uit de Eredivisie bij zijn eerste balaanname zijn been vlak onder de knie zou afbreken. Als je daar het softe niveau van de wedstrijd om de Johan Cruijffschaal tegenover zet, springen de tranen in je ogen. Het zal voor de gemiddelde Brabander best een aantrekkelijk duel zijn geweest, maar voor de neutrale kijker was het een lange zit. Beide teams hebben de creativiteit van een depressieve hoekvlag die zijn dag niet heeft en beide gaan dikke problemen krijgen met het maken van doelpunten.
Dat je met zulke droefenis al jaren achter elkaar “gewoon” kampioen kunt worden, mogen wij ons in Amsterdam persoonlijk aanrekenen. Zo’n slap potje verdiende ook niet beter dan de blije Hans van Breukelen als prijsuitreiker. Wél geinig dat Amrabat nog even subtiel vroeg waar Johan Cruijff was, maar Hans bleef lachen, want hij was natuurlijk wél live op SBS6. Over de zwakke Rotterdammers hoeven we ons opnieuw
Lees verder op: RonSchiltmans.nl
